Bij het Bureau Discriminatiezaken zijn we dagelijks in contact met mensen. Met ons toegewijde team staan wij naast je voor steun en advies. Samen zetten we ons in tegen discriminatie en ongelijke behandeling. Lees hier de verhalen en ervaringen van de medewerkers van Bureau Discriminatiezaken Zaanstreek/Waterland, Kennemerland en Noord-Holland Noord.
“Ook andere reizigers met een beperking hadden er baat bij”
Ik herinner mij nog goed het gesprek met een jongen die door zijn rolstoelafhankelijkheid regelmatig niet met de trein naar school kon. Hoewel hij zich hield aan de regels van de Nederlandse Spoorwegen (NS), kwam het geregeld voor dat op het station geen rolstoelbegeleider klaarstond om hem in de trein te helpen. Ook gebeurde het af en toe dat hij niet werd meegenomen omdat de trein te vol zou zijn. Hij riep daarom de hulp in van het Bureau Discriminatiezaken.
Samen met deze jongen zijn we in actie gekomen. In eerste instantie hebben we een klacht ingediend bij de NS, toen daar geen reactie op kwam hebben we het College voor de Rechten van de Mens om een oordeel gevraagd. Hieruit bleek dat de NS niet juist handelde. Op het oordeel reageerde de NS alsnog met excuses voor de gang van zaken en de toezegging dat de student voortaan ongehinderd zou kunnen reizen. Dat was een enorme opsteker voor deze jongen, een wijze les voor de NS en ook andere reizigers met een beperking hadden er baat bij.
“Voor mij een pijnlijk besef hoe ingrijpend het is als je in je eigen buurt niet jezelf kunt zijn.”
De melding die me behoorlijk is bijgebleven betreft een vrouw die naar ons kantoor kwam. Ze vertelde dat ze werd gediscrimineerd door haar buren. Tijdens een ruzie hadden ze gezegd dat ze als ‘k* n* maar terug moest naar de rimboe’. Voor mij een pijnlijk besef hoe ingrijpend het is als je in je eigen buurt niet jezelf kunt zijn. We zijn toen samen gaan kijken naar de mogelijkheden om er iets tegen te doen. Het bleek dat ik haar situatie niet meteen kon verbeteren en voelde me daardoor machteloos. We spraken af om een dossier op te bouwen en contact te onderhouden.
Hoewel ik in eerste instantie het gevoel had niet veel voor deze vrouw te kunnen betekenen, zag ik bij ons afscheid een gevoel van erkenning en opluchting. Zo leerde ik dat het serieus nemen van hoe iemand iets beleeft en het bieden van een luisterend oor een niet te onderschatten kracht is van onze organisatie. En dat iets kleins toch iets groots kan betekenen.
“Door met woningcorporaties en gemeenten over discriminatie in gesprek te gaan, weten zij buurtbewoners beter te ondersteunen en adviseren.”
Ik geef al enige tijd trainingen over discriminatie in de wijk. Tussen buren en buurtgenoten zien we regelmatig onenigheid ontstaan. Als huidskleur, geloof of bijvoorbeeld seksuele voorkeur een rol speelt in het conflict dan is er sprake van discriminatie. Dit soort zaken breng ik onder de aandacht bij medewerkers van woningcorporaties en gemeentes. Ik gebruik dan voorbeelden van situaties die daadwerkelijk hebben plaatsgevonden. Ik merk dat het helpt om met deze partijen in gesprek te gaan. Zij weten buurtbewoners hierdoor beter te ondersteunen en adviseren, of ze door te verwijzen naar Bureau Discriminatiezaken. Wij kunnen niet zelf alles signaleren en oppakken, daarom vind ik samenwerken een heel belangrijk onderdeel van mijn werk. Met elkaar bereiken we zoveel meer mensen.
Ik merk nog steeds: discriminatie wordt niet altijd herkend. Uitsluiting kan iedereen gebeuren: in witte wijken zie je mensen van kleur buitengesloten worden, en in zwarte wijken worden witte mensen weggepest. Discriminatie is geen eenrichtingsverkeer. Het is daarom belangrijk altijd degene te ondersteunen die gebukt gaat onder uitsluiting.
“Ik ben er van overtuigd: een alliantie tussen kleur is noodzaak.”
Ik ben ‘wit’ en ik heb wit privilege. Heel vaak ben ik mij daar niet van bewust. Terwijl veel mensen van kleur dat wel zijn en soms dagelijks geconfronteerd worden met uitsluiting en racisme. Mensen van kleur moeten daarmee dealen. Steeds weer… Terwijl ik de luxe heb ervoor te kiezen. Het is alleen mijn thema als ik daarvoor kies. Dat is ook een privilege.
En daar zit soms mijn ongemak, als ik in voorlichtingen antizwart racisme aan de kaak stel. Wat weet ik ervan? Ik ervaar het privilege, niet de discriminatie. Maar dit blijkt ook mijn kracht. Het ongemak dat ik ervaar, is iets dat sommige witte deelnemers herkennen. Door dit ongemak te benoemen leg ik iets op tafel, dat we daarna samen kunnen onderzoeken. Dit geeft lucht aan het ongemak én erkenning van de pijn. Om racisme te bespreken en te bestrijden is een alliantie van alle kleuren noodzakelijk. Zwart, wit, en alles daar tussenin. Daar ben ik van overtuigd. Net zoals emancipatie zowel vrouwen als mannen aangaat, mensen met een handicap samen met valide mensen strijden voor toegankelijkheid, gaat racisme iedereen aan.
“Discriminatie kan iemand tot op het bot raken.”
Sinds kort werk ik bij Bureau Discriminatiezaken. Toen ik een tijdje geleden hoorde over de vacature klachtenbehandelaar aarzelde ik geen moment! Dit is tenslotte de uitgelezen mogelijkheid om een bijdrage te leveren aan het verminderen van onrecht dat ontstaat uit discriminatie. Discriminatie kan iemand tot op het bot raken. Dat heb ik helaas zelf ook gevoeld. Dat er onderscheid en uitsluiting plaatsvindt op basis van bijvoorbeeld iemands afkomst; iets wat je zelf niet kan bepalen.
Inmiddels heb ik verschillende meldingen voorbij zien komen die mij raken. Zoals de melding van een man met een Oost-Europese achtergrond die zich door zijn leidinggevende anders behandeld voelt dan zijn collega’s zonder migratieachtergrond. Ondanks dat de leidinggevende meerdere malen is aangesproken op zijn gedrag, vervalt hij steeds weer in zijn oude patroon. De melder gaf aan hierdoor vaak gespannen te zijn op zijn werk. Het werd zelfs zo erg dat hij zich tijdelijk heeft ziekgemeld. Bureau Discriminatiezaken heeft de klacht in behandeling genomen en contact gezocht met de werkgever. Nu zijn we zo ver dat de werkgever de klacht serieus neemt en met de melder en betrokken collega’s in gesprek is.
Praten over discriminatie vraagt om een veilige omgeving. Bij het Bureau Discriminatiezaken word je gezien, gehoord en begrepen. Want alleen als je je uitspreekt tegen discriminatie en contact met ons opneemt, kunnen we er iets tegen doen. Met ons toegewijde team staan wij naast je. Bij ons kun je terecht voor steun en advies bij discriminatie en ongelijke behandeling. Samen komen we in actie.
Dus voel je je gediscrimineerd, ben je getuige van een incident of heb je een vraag? Neem dan contact op met het Bureau Discriminatiezaken via het contactformulier.
Wij behandelen je klacht altijd vertrouwelijk en indien gewenst anoniem.
"(Vereist)" geeft vereiste velden aan
In Nederland hebben jaarlijks tienduizenden mensen te maken met discriminatie. Dit kan gevolgen hebben voor je gezondheid en leiden tot stress. Het Bureau Discriminatiezaken werkt daarom elke dag aan haar missie: het voorkomen, signaleren en bestrijden van discriminatie op alle gronden: van sekse, huidskleur, geloof en afkomst tot leeftijd, beperking en seksuele voorkeur.
De drie Noord-Hollandse Bureaus Discriminatiezaken – Zaanstreek/Waterland, Kennemerland en Noord-Holland Noord – bieden samen ondersteuning bij discriminatie-ervaringen, informatievragen, voorlichtingen, projecten en onderzoek.